Telomeren zijn de gespecialiseerde stukjes DNA aan het einde van chromosomen. De manier waarop ze altijd worden beschreven, is dat ze als de aglets of plastic uiteinden aan het uiteinde van schoenveters zijn. En net zoals de plastic uiteinden ervoor zorgen dat schoenveters niet gaan rafelen, zorgen telomeren ervoor dat de uiteinden van chromosomen niet gaan rafelen of plakken.
Het probleem is dat elke keer dat een cel zich deelt, de telomeren korter worden. Als ze te kort zijn, kan de cel niet meer delen en gaat de cel slapen of sterft. Dit verkortingsproces wordt in verband gebracht met veroudering, kanker en een hoger risico op overlijden in het algemeen.
Zoals je misschien al vermoedt, proberen wetenschappers op het gebied van de levensduur altijd uit te vinden hoe ze de telomeerlengte kunnen behouden, waarbij ze vaak veel moeite doen om chemische of levensstijlinterventies te onderzoeken. Maar in een verbluffende nieuwe studie hebben wetenschappers ontdekt dat een van de meest elementaire - maar vaak verwaarloosde - voedingscomponenten daadwerkelijk kan voorkomen dat telomeren korter worden.
De voedingscomponent is gewone oude vezels, en uit de studie bleek dat voor elke toename van 1 gram vezelinname per 1000 calorieën gegeten voedsel, telomeren 83 basenparen (complementaire nucleotiden die een DNA-streng vormen) langer zijn.
Dat betekent dat het simpelweg eten van meer vezels gelijk staat aan aanzienlijk minder jaren van biologische veroudering. Dat is geweldig.
In de jaren 1999 tot 2002 hebben wetenschappers 5.674 DNA-monsters verzameld uit een breed spectrum van U.S. mannen en vrouwen, qua leeftijd, ras en zelfs inkomen. Allen moesten volledige gegevens verstrekken over factoren als body mass index, energie-inname, fysieke activiteit, alcohol- en tabaksgebruik en vezelinname.
Terwijl de DNA-monsters werden verzameld tussen 1999 en 2002, duurde het tot 2014 voordat de telomeergegevens beschikbaar kwamen voor het publiek.
De vezelinname was lineair gerelateerd aan de telomeerlengte van leukocyten, en volwassenen met een hogere vezelinname hadden langere telomeren dan hun tegenhangers, wat duidt op minder biologische veroudering.
Elk jaar van chronologische leeftijd verkort de telomeren gemiddeld met 15.5 basenparen, maar de opname van 10 gram vezels per 1.000 kcal komt overeen met telomeren die 83 basenparen langer waren. Gemiddeld komt dit neer op 5.4 jaar biologische veroudering minder.
Dit betekent dat voedingsvezels een significant effect hebben op gezondheid en veroudering, veel meer dan we ons realiseerden. Een vezelrijk dieet onderdrukt oxidatieve stress en ontstekingen, en beide spelen een grote rol bij veroudering.
Een vezelrijk dieet lijkt ook de niveaus van C-reactief proteïne en glucose te verlagen, die beide de gezondheid en levensduur kunnen beïnvloeden. Bovendien komen ziekten als hartaandoeningen, beroertes, diabetes type 2 en borstkanker ook minder vaak voor bij mensen met een hoge vezelinname.
De onderzoekers, in een poging erachter te komen hoe vezels doen wat het doet, observeerden dat "... consumptie van specifieke voedingsstoffen zelden op zichzelf staat."Wat ze bedoelden was dat mensen die veel vezels aten waarschijnlijk de meeste van die vezels haalden uit fruit, groenten en volle granen, die op zichzelf (vanwege polyfenolen en carotenoïden) gezondheid en een lang leven geven.
Dat is ongetwijfeld waar, maar het is waarschijnlijk niet de enige factor. Een ding dat de onderzoekers verwaarloosden, was het effect dat vezels hebben op het menselijke microbioom. Veel nuttige bacteriën leven op vezels, waardoor ons immuunsysteem in goede staat verkeert en dus een hele reeks positieve gezondheidsvoordelen biedt.
U.S. voedingsrichtlijnen bevelen aan dat Amerikanen 14 gram vezels per 1000 kcal ingenomen voedsel binnenkrijgen. Dat betekent dat als je ongeveer 3.000 calorieën per dag binnenkrijgt, je het beste 42 gram vezels binnenkrijgt. Maar minder dan de helft van de Amerikanen krijgt zoveel vezels.
Het is vermeldenswaard dat hun berekeningen in het telomeer- / vezelonderzoek waren gebaseerd op een vezelinname van slechts 10 gram per 1.000 kilocalorieën voedsel. Maar op welk nummer je ook wilt schieten, 10 of 14 of een nummer in het midden, lijkt waarschijnlijk ontmoedigend. Het zou echter niet moeten. Er zijn tal van eenvoudige manieren om vezels op te laden.
Overweeg dit voorbeelddieet van WebMD. Het bevat 37 gram vezels:
Andere voedingsmiddelen met veel vezels zijn peren, aardbeien, avocado's, appels, frambozen, bananen, bieten, broccoli, spliterwten, haver en walnoten, dit zijn allemaal dingen die je hoe dan ook zou moeten eten.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.