ARD, het Duitse omroepnetwerk, zond een documentaire uit met de titel Secret Doping - de Lord of the Lifters op 5 januari. De documentaire vermeende financiële corruptie en het verbergen van valse drugstests door de International Weightlifting Federation (IWF).
De IWF verwierp die beschuldigingen de dag nadat de documentaire was uitgezonden. Bovendien zei de IWF dat ze in hun persbericht "een robuust antwoord aan het opstellen waren", waarin ze een aantal van de beschuldigingen weerlegden.
Een persoon die zeer uitgesproken is over de beschuldigingen is Phil Andrews, CEO van USA Weightlifting. Op zijn socialemediakanalen heeft Phil de beschuldigingen uit de ARD-documentaire, doping in de sport en zijn opvattingen over de toekomst van gewichtheffen - of mogelijk het ontbreken daarvan - op de Olympische Spelen besproken. Andrews stemde in met een telefonisch interview met BarBend om dieper in te gaan op die onderwerpen.
Het volledige transcript van dat interview staat hieronder.
Disclaimer: BarBend is de officiële mediapartner van USA Weightlifting. De twee organisaties behouden hun redactionele onafhankelijkheid, tenzij anders aangegeven in de inhoud van het partnerschap.
Opmerking: vetgedrukt door het redactieteam van BarBend om de nadruk te leggen.
BarBend: Wat was uw eerste reactie op de aantijgingen in de ARD-documentaire??
Phil Andrews: Nou, ze zijn duidelijk redelijk ver uiteenlopend en redelijk schokkend en zorgwekkend. Ze zijn allemaal van een tijd geleden, wat naar mijn mening tot op zekere hoogte het goede nieuws is. Ze hebben allemaal te maken met problemen die zich vóór 2017 hebben voorgedaan, toen de IWF veel hervormingen doorvoerde dopingcontrole enorm verbeteren. Zaken als het uitbesteden van dopingcontrole aan de ITA [International Testing Agency], het afdwingen van verblijfplaats, het nieuwe Olympische kwalificatiesysteem, die allemaal een zeer positieve vooruitgang zijn voor de IWF sinds 2017. Dat is door iedereen in de sport goed erkend, maar ook door het IOC (International Olympic Committee), misschien wel het belangrijkste. Dus ik wil daar duidelijk zijn, dat hoewel deze zeer zorgwekkende beschuldigingen zijn, er wel degelijk sprake is geweest duidelijke vooruitgang in de IWF. Dat is geen excuus voor deze beschuldigingen om te moeten worden onderzocht.
In termen van eerste reactie, Ik weet niet zeker of ik er echt een heb. Dat klinkt misschien gek, maar twee weken geleden kwam de documentaire uit en dat was het ook alleen verkrijgbaar in Duitsland, het heeft even geduurd voordat ik de volledige getranscribeerde versie kreeg. Dus ik hoorde delen ervan en delen van wat de beschuldigingen waren. Enkele uren later kreeg ik de, toen automatisch vertaalde, ondertitelde versie ervan zondagavond laat. Vervolgens is er een goede door mensen vertaalde kopie op YouTube geplaatst, die de auteurs hebben gedeeld.
BarBend: Nadat u die beschuldigingen had begrepen, bent u op uw sociale media, met name op Facebook, heel open geweest over uw reacties op de documentaire. U zei dat de voortdurende strijd tegen doping door de IWF in de meest agressieve vorm zou moeten zijn. Kunt u specificeren wat u bedoelt met 'meest agressieve vorm'?
Phil Andrews: We hebben duidelijk een dopingprobleem bij gewichtheffen dat is deze quad al agressief aangepakt. Maar we gaan naar een Olympische Spelen waar het eerlijk zou zijn om te zeggen onze toekomst staat op het spel. Het zou eerlijk zijn om te zeggen dat deze aantijgingen in de ARD-documentaire dat wel zijn althans zorgwekkend. En ze zeggen in ieder geval dat we reden moeten hebben om ons zorgen te maken over de dopingcontrole die in het verleden heeft plaatsgevonden. Dat betekent niet dat het noodzakelijkerwijs juist is, dat moet worden onderzocht, maar het betekent dat we reden hebben om ons zorgen te maken.
We moeten nog meer doen. We moeten onze inspanningen verdubbelen. Test opnieuw met de nieuwste methodologie; de opgeslagen samples die we hebben van deze quad en van, in het geval van het IOC, de Olympische Spelen van Rio 2016. Niet per se met het oog op de gepensioneerden, maar meer op die mensen naar Tokio 2020 en waarschijnlijk naar '21, '22 Wereldkampioenschappen. Dat is waar we die inspanningen eerst moeten concentreren. Dat is een gezamenlijke IOC-, IWF- en zelfs ITA-activiteit. We zouden van deze gelegenheid gebruik kunnen maken de transparantie van dopingcontrole verbeteren door te publiceren wie wordt getest, waardoor een aantal van de vragen die in de documentaire zijn opgeworpen, worden gewist.
Een van de aantijgingen die werd opgeworpen in de documentaire over Lasha Talakhadze, die de Georgische Federatie daadwerkelijk zijn testrapport publiceerde, wat enigszins bewees dat dat specifieke voorbeeld was niet juist. Maar er kan een verschil zijn tussen het feit dat hij wordt getest door het Georgische Nationale Antidopingagentschap en door de IWF, wat allemaal voorkomt in het dossier van de ADAM [Anti-Doping Administratie & Managementsysteem].
Als u dergelijke documentatie heeft, is het gemakkelijk om sommige van die aantijgingen te weerleggen. Dat doen we in de Verenigde Staten, USADA (United States Anti-Doping Agency) publiceert wanneer iemand wordt getest en wanneer de resultaten doorkomen. Het duurt ongeveer zes tot acht weken voordat die test verschijnt, maar je hebt wel transparantie over wie er in de VS is getest en hoeveel keer per kwartaal en ongeveer wanneer.
Dat zou veel landen een zekere mate van comfort geven dat ze niet oneerlijk worden aangevallen, maar ook dat ze een redelijk bedrag worden getest op basis van hun rangschikking in vergelijking met hun concurrenten. Dat is niet wereldwijd gebruikelijk en dat zal een beetje zijn revolutionair op het gebied van internationale sport. In de VS hebben we het, en sommige andere landen hebben het ook, maar het zou iets ongebruikelijks zijn in de internationale sport. Er is een mogelijkheid om ervoor te zorgen dat als we Tokio 2020 binnengaan, we volledig gebruik maken van de Olympische kwalificatiereeks, omdat we ongeveer weten wie er in alle landen naar de Spelen gaat.
Dus het is logisch om plan een agressief testplan voor Tokyo 2020 voorafgaand aan de Spelen over de hele wereld; om er echt voor te zorgen dat we als sport al het mogelijke kunnen doen om nette atleten naar de Spelen te sturen of dopingatleten uit te schakelen verder eerder van de Olympische Spelen Bij de Olympische Spelen of op een hertestscenario na Tokio. Ik geloof dat er een beetje een plan is om dat toch te doen, ik suggereer niet dat dat niet zo is. Maar ik denk dat dit de geest enigszins concentreert om ervoor te zorgen dat dat gebeurt. Het is de verantwoordelijkheid van de ITA om dit te doen, in termen van wie de tests uitvoert. Met de aantijgingen tegen HUNADO [Nationale Antidopingorganisatie van Hongarije] lijkt het duidelijk raadzaam dat, totdat die aantijgingen zijn onderzocht, wij als sport, gebruik geen HUNADO. Maar ik zal benadrukken dat het de De keuze van ITA en niet de keuze van de IWF.
BarBend: U zei dat de IWF en het IOC moeten samenwerken om een schoon platform voor Tokio te garanderen. Denk je dat er in een agressief testprotocol vóór de game een meest effectieve manier is om dat te doen??
Phil Andrews: Het is eigenlijk heel natuurlijk omdat de ITA is opgericht door het IOC. De ITA zal primair de verantwoordelijkheden van het IOC op zich nemen als het gaat om antidopingcontroles in de aanloop naar de Olympische Spelen in Tokio en op de Olympische Spelen. Omdat de IWF heeft haar dopingcontrole en aan dopingcontrole gelieerde activiteiten uitbesteed aan de ITA, het is eigenlijk een heel natuurlijke relatie tussen de twee om ervoor te zorgen dat dat gebeurt.
Het IOC heeft wel jurisdictie over dopingcontrole in de periode direct voor de Olympische Spelen en tijdens de Olympische Spelen zelf.
BarBend: Als er in Tokio positieve punten zijn voor doping, denk je dan dat gewichtheffen zal worden geëlimineerd van de Olympische Spelen??
Phil Andrews: Ik denk dat dat waarschijnlijk is. Ik denk dat we die mogelijkheid onder ogen moeten zien. Als we naar de Olympische Spelen gaan en we hebben positieve punten tijdens de Spelen, dan zal dat ons niet goed van pas komen in ons vermogen om aanwezig op het programma in de toekomst.
[Verwant: Phil Andrews bespreekt verschillende leiders, atleten en programma's achter de reis van USA Weightlifting naar de Olympische Spelen in Tokio.]
BarBend: Met betrekking tot het bestuur van de IWF noemde u de manieren waarop u van hen verwacht dat ze zich inzetten om hun bestuur te verbeteren door respect te tonen voor de stem van de atleten en om meer vrouwen in staat te stellen machtsposities binnen dat bestuur te bekleden. Op welke manieren denkt u dat de IWF dat zou kunnen doen??
Phil Andrews: Het is belangrijk de atleet vormen het onderdeel van elke oplossing. Als je kijkt naar de patronen wereldwijd en de praktijken van sportbestuur wereldwijd, dan stijgt de stem van de atleet zeker. Dat is hier in de Verenigde Staten gebeurd, dat is in Duitsland gebeurd, dat is in Canada gebeurd. Het begint echt te gebeuren op het niveau van de internationale federatie. Er zijn nu nogal wat IF's die kies een atleet rechtstreeks in het bestuur van hun federatie.
We hebben het geluk dat we nogal wat alumni-atleten van hoog niveau hebben in onze raad van bestuur in de IWF: Nicu Vlad, Pyrros Dimas komen meteen voor de geest. Dat moet goed worden erkend en gerespecteerd. Net als het feit dat de IWF heeft twee vrouwen in het bestuur, dat is de vooruitgang van de afgelopen acht jaar. Er gebeuren daar al goede dingen en ik wil benadrukken dat de IWF staat zeker niet onderaan de lijst als het gaat om bestuursbeoordelingen in de internationale sport; het is ongeveer halverwege. Maar er zijn manieren waarop het kan verbeteren en dat zijn twee gebieden die bij me opkomen.
Als we de beschuldigingen in de ARD-documentaire bekijken, komen ze neer op bestuurspraktijken. Of dat nu te maken heeft met de manier waarop we antidopingbeleid voeren, waarvan ik denk dat het goed is aangepakt, of met onze interne bestuurspraktijken. Als we deze enigszins willen moderniseren, het binnenhalen van atleten maakt deel uit van die oplossing klinkt logisch. Zij zijn degenen die we uiteindelijk als federatie dienen, niet alleen hier in de VS, maar ook in de IWF, evenals andere belanghebbenden. Ik zeg niet specifiek dat we de stemmen van bestuurders, bondspresidenten, coaches of wat dan ook moeten uitsluiten. Maar als je naar het patroon over de hele wereld kijkt, is dat iets dat in opkomst is: atleten zijn een deel van de oplossing.
BarBend: Hoe zit het met de huidige structuur van de IWF is volgens u niet voldoende om vrouwen in staat te stellen meer gezagsposities te bekleden??
Phil Andrews: Ik denk dat waar dat echt moet gebeuren, het afdalen is naar verdere delen van de bestuursstructuur in nationale federaties, in continentale federaties, waarop de IWF toezicht houdt en dat is een uitdaging om rechtstreeks controle uit te oefenen. Het andere dat natuurlijk kan gebeuren, is zien meer vrouwen gekozen in de IWF-raad van bestuur. Dat is een beetje een kip-en-ei-situatie, want daarvoor is de ontwikkeling van vrouwelijke leiders op nationaal en continentaal niveau om door te stromen naar het internationale niveau.
Maar ik denk dat er ruimte is voor verbetering om meer vrouwen op te nemen in de bestuursstructuur, vooral nu we er zijn tot op het niveau van de raad van bestuur van de IWF. We zijn nu om twee uur, naar drie of misschien vier, dat is een begin. Uiteindelijk hebben we gendergelijkheid in onze atleten, en de de volgende stap in gendergelijkheid als sport is kijken naar hoe we omgaan met coaching en administratie. Ik moet zeggen dat ze het ook aan de kant van de scheidsrechter heel goed hebben gedaan. We hebben gezien dat gendergelijkheid vrij regelmatig voorkomt bij de scheidsrechters op het internationale toneel.
Dus nogmaals, dit is gewoon een kans zoals de ARD-documentaire naar voren brengt, niet in de beschuldigingen, maar in de gelegenheid de overheidsstructuur verbeteren en herzien. En zeg, oké kijk, als we naar governance gaan kijken zoals het is, wat ik denk dat we op dit punt nodig hebben, laten we dan eens kijken hoe we van de midden tafel naar de bovenkant van de tafel kunnen gaan, zoals ik denk dat we hebben gedaan. gedaan aan de anti-doping kant. Nogmaals, dit betekent niet dat er nog steeds geen werk aan de antidopingkant is, Ik denk niet dat je je oog ooit van die bal kunt afhouden. Maar zeker, de IWF heeft deze quad zeer goed werk verricht door dat enorm te verbeteren.
BarBend: Is er nog iets dat u zou willen zeggen met betrekking tot de beschuldigingen van de ARD-documentaire en vooruitgaan terwijl we verder gaan naar Tokio??
Phil Andrews: Ik denk dat het belangrijkste als sport is dat wij een wegenkaart samenstellen nu. Dat we de aangevoerde beschuldigingen bekijken, ze analyseren, elk van die beschuldigingen, en ze duidelijk bekijken. Dat is niet alleen de IWF, het kunnen ook anderen zijn die jurisdictie hebben, zoals WADA (World Anti-Doping Agency) of het IOC. Maar elk van die [aantijgingen] moest grondig worden onderzocht en bewezen of weerlegd.
Van daaruit moeten we uiteraard kijken naar de antidopingkant en de bestuurskant voor zover die binnen de controle van de IWF valt en begrijpen hoe we ons uiterste best kunnen doen om moderniseer deze op de best mogelijke manier. Dit is het moment om te zeggen: we hebben deze ARD-documentaire laten uitkomen, er zijn enkele problemen in de sport naar voren gebracht waar we naar moeten kijken, maar het is ook biedt een kans om te verbeteren. En een kans om nog meer te doen in de strijd tegen doping in de sport en om ons bestuur in de hele federatie verder te verbeteren.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.