De gezondheid van mannen is een van de meest populaire mannenbladen ter wereld en ze hebben 35 verschillende edities over de hele wereld, waaronder een in Kazachstan. Deze week, MensHealth.kz gepubliceerd in een diepte-interview met de omstreden Kazachse gewichtheffer Ilya Ilyin die, na positief te hebben getest op de Olympische Spelen van 2008 en 2012 in juni vorig jaar, werd geschorst voor internationale wedstrijden en werd bevolen zijn gouden medailles terug te geven.
De Britse vertaler Alexander Watts vertaalde het artikel voor ons en we hebben hieronder enkele van de meest interessante citaten geplakt.
Je bent naar Brazilië gegaan ondanks diskwalificatie. Wat deed je daar?
Ik ging nog steeds naar de Olympische Spelen (maar) er waren lange files en de stad was erg druk.(…) Als gevolg daarvan was ik niet eens op tijd voor de prijsuitreiking toen de medaille (die van mij had moeten zijn) werd uitgereikt aan Ruslan Nurudinov, die een goede vriend van mij is. Toen ik in de gang kwam, was het allemaal voorbij.
De fans zagen me en namen foto's van me. Ik keek naar het platform waarop ik had moeten concurreren en ik liet zelfs een traan vallen. Toen dacht ik dat het beter was dat ik niet op tijd was om naar de wedstrijd te kijken - het zou moeilijk zijn geweest om de jongens te zien optillen en ik was misschien in tranen uitgebarsten. (lacht)
(…)
Ik was drie en een halve maand in de VS, gaf masterclasses, leerde jongens de lat hoger te leggen.
Aan het Amerikaanse Olympische team?
Nee natuurlijk niet. Ik was gewoon amateurs aan het coachen. Er zijn veel jongens die gewoon van gewichtheffen houden. Officieel ben ik een "doper", dus professioneel gewichtheffen is voor mij buiten mijn bereik.
Vind je het niet beledigend??
Aanvallend? Nee. Het is nu echter heel anders. Geschorst? Ja, ik ben geschorst. Maar als ze me terug toestaan, zal ik het overwegen.
(Na te zijn gevraagd naar de aanloop naar zijn diskwalificatie)
Heeft (de Kazachse Gewichtheffen Federatie) je gesteund?
Ja. Ze waren geweldig. Ze dekten bijna alle financiering. De federatie bood de advocaten aan en betaalde voor het proces.
WADA (World Anti-Doping Agency) deed de analyse en stuurde de resultaten naar het IOC (International Olympic Committee). Ze [het IOC] namen mijn Olympische medailles en stuurden de zaak naar de IWF, die zei: doe wat je wilt, maar je moet worden gestraft.
Er zijn een aantal opties voor hen: ze kunnen mijn medailles van Wereldkampioenschappen halen, ze kunnen me vanaf 2008 8 jaar diskwalificeren. Ze zouden vanaf 2016 een schorsing van twee jaar kunnen geven, maar het kan een schorsing van vier jaar zijn. We hebben er lang over gepraat. De definitieve beslissing is nog in behandeling. Het kan elke dag komen. In principe ben ik optimistisch (…) Ik denk zelfs dat ik mijn Olympische medailles terug krijg. Ik weet niet zeker waarom ik dat idee heb. Maar ik weet het net zoals ik wist dat ze me op een dag zouden diskwalificeren!
Wist je dat ze je zouden diskwalificeren??
Ja. Na Peking. Iemand vertelde me dat er na een paar jaar misschien een heranalyse komt. Toen bleef die gedachte bij me. Ik was er klaar voor, en na 8 jaar - bam! Misschien ben ik daarom niet gek geworden of mezelf iets aangedaan.
Wat nu belangrijker voor je is: de medailles van de wereldkampioenschappen behouden of de kans krijgen om mee te doen in 2019 en 2020?
Ik kan het niet met zekerheid zeggen. Die medailles zijn mij dierbaar en ik heb er mijn hele leven voor gewerkt. Bovenal heb ik niet zo veel vertrouwen in mijn kracht voor Tokio als voorheen. Ik had 99% vertrouwen, nu ben ik nog maar 90% (lacht).
Wat is de kans om in Tokio mee te mogen doen??
De advocaten zeggen 90 procent.
En als je het recht krijgt om mee te doen, ga je naar Tokio?
ik zal het proberen. Natuurlijk zal ik het proberen. In de toekomst wil ik er geen spijt van krijgen dat ik het niet heb gedaan. Ik ben 29 jaar oud - het hoogtepunt van mijn sportcarrière. Als ik nu wegga, zou het zijn als een klein overstuur kind dat weggaat. (…) Als de carrosserie er klaar voor is, zal ik proberen te presteren op een kampioenschap. Als ik win, ga ik verder. (…) Maar laten we niet voorop lopen.
Hoe kun je je huidige psychologische toestand beschrijven??
De zomer was erg moeilijk. Ik herinner me dat ik een heel zwaar hoofd had toen ik advocaten in Zwitserland ging ontmoeten. In principe is er zelfs nu nog een lichte depressie. Toen, om de waarheid te zeggen, ging het te ver - ik had psychiatrie nodig. Ik had zelfs een onsamenhangende spraak en alle symptomen [van depressie]. Maar nu gaat het goed, ik begin beter te worden (lacht).
Wat heeft je erger gemaakt: je recente scheiding of het verliezen van een sportcarrière?
Het was natuurlijk de scheiding. Medailles, sport - dit zijn niets vergeleken met familie. In een carrière kan alles opnieuw worden gedaan, opnieuw opgebouwd of verdiend, maar het verlies van een dierbare kan niet worden verholpen. Ik ben hierdoor gehard. Ik heb nog steeds pijn van binnen en dat zal nog lang duren.
Denk je erover na om een nieuwe relatie te beginnen??
Natuurlijk niet. Mijn bedrijf is nu een sportcarrière. Het is noodzakelijk om voorover in het werk te duiken. Ik hoop dat ik de komende jaren een relatie zal hebben met een twintig kilo zware ijzeren vriendin. Als de sport niet lukt, ga ik een tijdje weg, waar ik erover nadenk om 'mezelf' te ontwikkelen - mijn eigen kleine Ilya die veel problemen en veel onzekerheden heeft.
Uitgelichte afbeelding via @ ilyailyin_4ever op Instagram.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.