Bijna niemand heeft het ooit over vitamine B5, ook wel pantotheenzuur genoemd. Dat komt waarschijnlijk omdat tekortkomingen zeldzaam zijn. Zelfs de naam, ontleend aan het Griekse pantothen, betekent 'van alle kanten', wat suggereert dat je de vitamine kunt vinden in zowat elk natuurlijk voedsel dat je zou kunnen eten, van aardvarken met sesamkorst tot carpaccio van courgette.
Als u echter veel traint terwijl u een koolhydraatarm dieet volgt, of als u een tekort heeft aan een andere vitamine B (die een rol speelt bij het metabolisme van vitamine B5), kunt u gemakkelijk een tekort aan pantotheenzuur krijgen.
Tekorten aan deze essentiële voedingsstof kunnen zich vertalen in rusteloosheid, slaapproblemen, dat "tintelingen" -gevoel en maagkrampen. Het kan ook leiden tot een tekort aan testosteron, omdat de teelballen, biochemische ambachtslieden die ze zijn, de vitamine nodig hebben om cholesterol in testosteron om te zetten.
Dus ja, laten we het erover eens zijn dat een tekort aan vitamine B5 een slecht idee is en moet worden verholpen, op zijn minst in het belang van je testikels. Er zijn echter ook aanwijzingen dat huid- of peesblessures sneller kunnen genezen door relatief grote doses van de voedingsstof in te nemen.
Relatief recent onderzoek door Japanse wetenschappers heeft aangetoond dat veel lichaamsbeweging, in combinatie met een vetrijk dieet (dat vaak gepaard gaat met weinig koolhydraten, althans bij lichaamsbewuste lifters), de B5-waarden ernstig belemmert, in ieder geval bij ratten.
De onderzoekers merkten op dat deze daling van de B5-spiegels leidde tot, of op zijn minst geassocieerd was met, een opmerkelijke daling van de testosteronniveaus. Als zodanig is het slechts een deductieve lay-up om aan te nemen dat voldoende vitamine B5-niveaus nodig zijn om normale testosteronniveaus te hebben.
Het is niet ongebruikelijk om oudere onderzoeken te vinden die schijnbaar waardevolle aanwijzingen voor betere prestaties opleveren, aanwijzingen die op de een of andere manier werden genegeerd en opgeslokt door de tijd. Dit lijkt het geval te zijn bij enkele Franse onderzoekers die in de jaren 80 ontdekten dat suprafysiologische (maar niet extreme) doses vitamine B5 resulteerden in een veel snellere genezing van beschadigde huid en pezen.
Dit zou natuurlijk een grote zegen kunnen zijn voor de tienduizenden atleten die elk jaar hun pezen vouwen, spinnen of verminken. Om hun uitgangspunt te testen, verdeelden de onderzoekers konijnen in drie groepen:
Vervolgens opereerden ze de konijntjes, waardoor ze incisies kregen in de huid en het peesweefsel van de buik. In de dagen, weken en maanden die volgden, vertoonde de food-plus-B5-groep significant snellere en verbeterde genezing. In feite was het littekenweefsel van de B5-groep op dag 10 sterker dan dat van de andere groepen, terwijl de genezing van pezen nog indrukwekkender was.
Helaas konden de onderzoekers geen biochemische reden bedenken waarom dit gebeurde. Toch is het intrigerend voor de peesknorren onder ons.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.