De CrossFit Regionals van 2016 bevatten tal van verrassingen, waaronder zeker veteranen die kwalificatie mislopen en nieuwe gezichten die meer dan capabel genoeg blijken om hun plek in te nemen. Als je je een paar weken geleden hebt afgestemd op de Pacific Regional, is de kans groot dat Zeke Grove een eerste kwalificatiewedstrijd was die je hoofd meer dan eens omdraaide.
Samen met mede-nieuwkomer Maddie Sturt van de Australische Spelen, was Grove een van onze slapers voor de Pacific Regional (spoiler: we hebben het gehaald). Naast hun status als CrossFit Games-rookies, delen Grove en Sturt ook een coach: Darren Coughlan, een voormalige professionele rugbyspeler, oprichter van CrossFit Newcastle, en een medewerker van BarBend die ook twee keer de multisportatleet Pip Malone coachte naar de Spelen.
Grove, 24, was geen nieuwkomer in de regionale competitie en eindigde als 12e in 2015 en 7e in 2014. Maar dit jaar zag hij eruit als een compleet andere atleet, die elke door Dave Castro geprogrammeerde uitdaging aanging op weg naar het voltooien van alle evenementen onder de tijdslimiet - de enige man uit de Pacific die dat deed. Ja, Grove moet sommige bewegingen nog poetsen, maar zelfs voor een lichtere atleet zijn er niet veel opvallende gaten in zijn conditie.
Ik sprak met Grove om te praten over zijn Regionals-ervaring, verwachtingen voor de Spelen en hoe hij en Coughlan hebben samengewerkt om de Open to Games-kwalificatie in twee jaar niet te hebben verlaten.
Tao: Vertel me eens over je atletische achtergrond. Welke sporten speelde je voor CrossFit?
Zeke: Ik heb veel gesport toen ik jonger was, van golf tot cricket tot rugby league en zwemmen. Uiteindelijk heb ik na een tijdje al mijn inspanningen gestoken in rugby league en golf.
Ik ben met CrossFitting begonnen in 2013, dus nu ongeveer drie jaar.
Dus je bent nog steeds vrij nieuw in vergelijking met sommige atleten.
Ja. Ik ben eigenlijk begonnen met CrossFitting aan de Gold Coast. Ik kwam in contact met Darren Coughlan, mijn coach, na mijn eerste Regionals. Dat is ongeveer twee jaar bij hem, en ik ga een paar keer per jaar naar zijn box [CrossFit Newcastle] en doe ongeveer een week trainingskamp als ik ga. Tussen die reizen door geven we veel training via Skype.
Stuur je hem vrij regelmatig video's van je liften en trainingen?
Een foto geplaatst door Zeke Grove (@zekegrove) op
Oh ja, de hele tijd! We praten elke dag over wat er aan de hand is met de programmering en wat ik doe met mijn tillen, hoe ik me voel. Het is bijna alsof je in Newcastle bent zonder er echt te zijn, we praten zo regelmatig.
Hoe was Darren als coach? Veel mensen zijn benieuwd hoe hij twee jonge atleten uit een gestapelde regio naar de CrossFit Games heeft gehaald.
Hij past bij mij, zeker gezien mijn rugby league-achtergrond. Je went aan veel keiharde mannen, veel old school trainers. De trainingsstijl van Darren weerspiegelt dat, het is veel rechttoe rechtaan hard werken. Darren heeft een rugby union-achtergrond, hij was lange tijd een professional en er zijn veel overeenkomsten tussen die sport en rugby league. Een van de hashtags die hij altijd ophaalt, is #BHW, wat gewoon 'Bloody Hard Work' betekent."
Hij is een beetje een harde reet, maar dat is precies hoe ik het leuk vind. Er wordt nooit iets weggelaten; als je verslapt of lui bent of het half assert, zal hij je dat laten weten. En dat is precies wat je wilt in een coach, vooral in zoiets competitiefs als wat CrossFit is geworden.
Een foto geplaatst door Zeke Grove (@zekegrove) op
Wat waren enkele van de zwakke punten die u voor het eerst begon aan te vallen toen u Darren ontmoette?
Ik denk alles! Ik heb mijn eerste Regionals gemaakt, en ik heb het juuuust gemaakt. Ik was ongeveer 50e, en een paar mensen stopten, dus ik stapte in. Ik was erg nieuw bij CrossFit, dus als geheel begonnen we aan alles te werken. Voor mij dacht ik dat ik worstelde met mijn middenlijn en achterste ketting, ze waren allebei erg zwak en hadden veel werk nodig om sterker te worden. Dus daar hebben we heel, heel hard aan gewerkt, en ook de heftechniek. Ik was autodidact, veel van mijn tillen werd hier en daar door coaches samengesteld. Maar door een professional naar me te kijken en regelmatig eerlijke feedback te geven, maakte het verschil.
Wat zijn uw huidige maximale olympische liften?
Waarschijnlijk is mijn snatch de grootste die is verbeterd, en dat komt gewoon door zwaar technisch werk, ik werk er nog elke dag aan. Mijn Olympisch tillen is niet mijn kracht, ik ben meer een gymnastieker die veel kleiner is.
Een video gepost door Zeke Grove (@zekegrove) op
Mijn snatch is veel gestegen. In mijn eerste Regionals, hang ik weggerukt 225 pond, en dit jaar heb ik de snatch ladder afgemaakt op 265 pond, dus het is aanzienlijk gestegen. Mijn persoonlijk record is 123 kilo [~ 271 pond], dus de snatch ladder was eigenlijk mijn PR voor twee.
Gymnastiek is een kracht, je leek uit te blinken in lichaamsgewichtbewegingen in Regionals. Welke training leverde je de meeste problemen op bij Regionals, en dat verraste je?
Traditioneel worstel ik met bewegingen zoals GHD's. Vorig jaar hebben ze me absoluut vernietigd, en dat was eigenlijk omdat ik er geen in de sportschool had. Ik heb niet veel GHD-sit-ups gedaan en ik heb het vermeden. De zware deadlifts, ik vind ze niet erg, maar in combinatie met de GHD's maakte ik me een beetje bang.
Een video gepost door Zeke Grove (@zekegrove) op
Om eerlijk te zijn, was ik blij om Event 5 zojuist af te ronden. Ik heb het in training afgemaakt, maar trainen is altijd anders dan wanneer je op het grote podium stapt. Er zijn verschillende variabelen, hoe u zich ook na de eerste dag voelt. Ik was behoorlijk gaar na dag 1.
Ik maakte me zorgen, maar ik was er zeker van dat ik er doorheen kon komen, en ik was er net.
Jij was de enige man die alle trainingen in de Stille Oceaan afmaakte, dus het werkte duidelijk goed. Heb je, nu je je voorbereidt op de CrossFit Games, met andere Games-atleten gesproken over hun ervaringen of tips die eraan voorafgingen??
Ik heb veel met Pip Malone gesproken, zij is een andere atleet van Darren die de Spelen in 2013 en 2014 heeft gemaakt. Darren werkt al een aantal jaren met haar samen, en nu concentreert ze zich op Olympisch tillen. Ik zal in de aanloop naar juli nog een paar gesprekken voeren, dat weet ik zeker.
Ik ben op dit moment een nieuwe reis naar Newcastle aan het plannen om wat zwakke punten te verhelpen en sommige gebieden aan te vallen waarvan ik weet dat ik er moeite mee heb. Het is dus goed om Pip bij te praten en over de hele ervaring vanuit haar perspectief te praten.
Ben je eerder in Californië geweest??
Nee, ik ben nog nooit in Amerika geweest! Het is een primeur voor alles.
We zijn niet allemaal slecht, dat beloof ik.
Een video gepost door Zeke Grove (@zekegrove) op
Haha! Ik kijk er naar uit, ik ben opgewonden en ik heb behoorlijk goede dingen gehoord over de Verenigde Staten. Naast de Spelen, ben ik behoorlijk opgewonden om daarheen te gaan en te zien hoe het is.
Heeft u bij Regionals iets geschokt over uw prestaties??
Ik zal niks zeggen dat me schokte, maar ik was erg blij om de strikte spier-ups te zien. Ik vind het geweldig. Veel mensen gaan weg van CrossFit-progressies en iedereen wil de leuke dingen doen - muscle-ups uitschakelen, vlinder-pull-ups - zonder eerst de fundamentele kracht op te bouwen. Dus om dat op een hoog niveau te zien, vind ik dat geweldig. Het toont de mensen die er daadwerkelijk aan werken en de mensen die het vermijden.
Het stroomt naar de reguliere CrossFit-sportscholen. Je ziet jongens op hoog niveau dat doen, en je denkt: "Holy shit, ik kan geen stappen meer overslaan, want zelfs de besten moeten het doen.”Ik denk dat ze de lat hoger leggen, maar ze gaan ook terug naar de basis.
Hoe voelde je je de maandag na Regionals? Hoe hield je lichaam stand??
Om eerlijk te zijn, het kon me niet echt schelen hoe mijn lichaam aanvoelde, ik was nog steeds in de wolken. Het was ongelofelijk.
We hebben zondagavond een paar biertjes gedronken, het is een groot evenement na Pacific Regionals en iedereen raakt erbij betrokken. Het was best gaaf om wat biertjes te drinken met alle concurrenten en vervolgens een stel fans die er waren, die eigenlijk het hele weekend bleven om te kijken en te vieren.
Alles waarvan je denkt dat we het zullen zien op de Spelen, hebben we nog niet eerder gezien? Wat is het pegboard van 2016?
Ik heb echt geen idee wat ik kan verwachten. Maar wat er ook opkomt, ik zal er eerlijk tegen zijn, hopelijk zorgt Daz [Darren] ervoor dat ik op alles voorbereid ben. Ik maak me niet al te veel zorgen over wat er gaat gebeuren. Ik ga genieten van de ervaring en hopelijk goed doen.
Ben je op dit moment fulltime aan het trainen of ben je aan het balanceren van een baan? Wat is uw leven buiten CrossFit?
Ik ben mede-eigenaar van een sportschool aan de Gold Coast, CrossFit Live Elite. Ik coach momenteel ongeveer 16 uur per week, en ik programmeer veel voor de sportschool. We hebben een klein wedstrijdteam en ik werk veel met hen samen. Het stelt me in staat om te trainen wanneer dat nodig is en me te concentreren op mijn doelen. Ik heb twee zakenpartners, dus via Regionals en nu met de Spelen, gaan die jongens een grote stap zetten, en dat waardeer ik echt.
Alle familie of vrienden die naar Californië gaan om u in juli te bekijken?
Een foto geplaatst door Zeke Grove (@zekegrove) op
Op dit moment ben ik er niet zo zeker van. Iedereen is behoorlijk opgewonden en praat over gaan, ik weet zeker dat ik daar een paar mensen zal hebben. Mijn vrouw komt langs, en haar ouders denken erover om ook te komen, dus dat is een goed begin. Er zijn een hoop jongens in de sportschool die op zoek zijn naar een excuus voor een vakantie, dus dat zou waarschijnlijk net zo goed zijn als alle andere.
Met wie kijk je er naar uit om elkaar te ontmoeten tijdens de Spelen? Alle CrossFit-idolen waar je naar opkijkt?
Josh Bridges. Hij is de man. Sinds ik ben begonnen, heb ik tegen hem opgekeken. Hij is van vergelijkbare grootte en heeft vergelijkbare sterke punten als ik.
Een van de grote punten van Darren is om een student van het spel te zijn. Kijkend naar Bridges, hoe hij zichzelf presenteert in termen van media, en dan op het speelveld, is hij een beetje een legende. Ik kijk er absoluut naar uit om hem te ontmoeten, ik denk dat de meeste mensen het ook met mij eens zouden zijn.
Denk dat hij de snor houdt voor de Spelen?
Ik graaf het, ik ben een grote fan!
Hij ziet eruit als een Conquistador.
Ik vind het geweldig, ik wou dat ik er een kon laten groeien.
Hoe ziet je trainingsschema er nu uit?? Volume, aantal trainingen per week?
Om eerlijk te zijn, ik weet het nog niet zeker, ik weet dat ik zowel aan het zwemmen als aan het hardlopen moet werken. Het zijn geen zwakke punten, maar ik heb er de laatste tijd niet veel gedaan. Ik had een klein probleem dat naar de Open leidde en eigenlijk vanaf eind 2015. Dus elke keer dat ik probeerde een beetje te rennen, flakkerde het op in mijn rug. Ik bleef er vanaf, maar nu het redelijk goed voelt, moet ik er weer in gaan en meer in mijn training opnemen.
Een video gepost door Zeke Grove (@zekegrove) op
Iets wat ik weet dat Amerikanen altijd vragen is: “Wat is er anders aan CrossFit Australia? Hoe gaat het met ze zo goed?“Gezien de omvang van de Australische bevolking, produceren jullie veel geweldige CrossFit-atleten.
Goede vraag! Ik kan niet echt iets zeggen over anderen, maar toen ik opgroeide, speelde ik eigenlijk elke sport die er was om te spelen. Ik weet dat ik een rugby league-achtergrond heb, en als je in een team speelt, speel je altijd tegen elkaar en probeer je elkaar beter te maken.
Veel van de trainingen die we hebben gedaan, waren behoorlijk brutaal. Voor CrossFit denk ik dat ik super, super fit was om mee te beginnen, waardoor ik snel vooruitgang boekte in CrossFit. Het hebben van die achtergronden in dat soort sporten heeft zeker geholpen. Ik ken Ricky Garrard, die dit jaar net de kwalificatie miste, hij heeft ook een rugby league-achtergrond. Ricky heeft een enorme, enorme motor, en met die rugby league-achtergrond heeft hij daar veel van gebouwd.
In rugby league doe je veel conditionering in intervalstijl, correct?
Precies, en het is wreed. Als je daar buiten komt, is er oorlog. Ik ben dol op de NFL, maar je hebt geen pads in de rugbycompetitie, het is volledig contact en het kan moeilijk zijn. En daar leer je nogal wat van.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.