Ik hou van het mentale aspect van wedstrijden. Het is bijna mijn sterkste punt geworden, en de afgelopen jaren is het een cruciale factor geweest in het overwinnen van de concurrentie.
Het was niet altijd zo. Psychologische zwakte was de belangrijkste reden waarom ik niet meer succes had als atleet op de middelbare school. Ik kan me herinneren dat ik de hele week voorafgaand aan de ontmoetingen gepompt en opgewonden was, maar toen het tot de laatste paar minuten voor de wedstrijd kwam, overspoelde een overweldigende angst me. Ik zou willen dat ik ergens was, behalve waar ik was.
Het werd zo erg dat ik voor grote worsteltoernooien hoopte op afscheid van de eerste ronde of twee. Mijn junior jaarcoach kauwde me zelfs een keer uit omdat ik nadrukkelijk 'ja' riep!”Toen hij me vertelde dat ik een eerste ronde had gedag. Hij zei dat het team mijn overwinningen nodig had voor teampunten en wilde dat ik zoveel mogelijk wedstrijden worstelde, terwijl ik graag verder kon komen zonder te hoeven worstelen.
Erger nog, ik zou mezelf vaak psychisch maken voordat mijn wedstrijden zelfs maar begonnen, door me te concentreren op mijn concurrentie in plaats van op mijn eigen vaardigheden. Als ik het gevoel had dat een bepaalde worstelaar echt begaafd was, zou ik de wedstrijd ingaan zonder zelfs te proberen te winnen, maar het gewoon goed genoeg doen om niet in verlegenheid te worden gebracht. Als ik terugkijk, schrik ik ervan dat ik mezelf ooit heb toegestaan om zo te denken.
Ik begon eindelijk de tekortkomingen in deze manier van denken te zien toen ik, na een bepaald toernooi, zag dat ik gemakkelijk een zeer zware worstelaar had verslagen, maar verloor van een ander kind dat niet eens van hetzelfde niveau was. Het bleek dat ik de twee worstelaars door elkaar had gehaald!
Ik realiseerde me toen dat ik die wedstrijden had gewonnen en verloren, simpelweg omdat ik de uitkomst al van tevoren had besloten - en ik geloofde oprecht dat ik wist hoe ze zouden aflopen. Ik heb die dag een waardevolle les geleerd: dat de verwachting van succes een grote factor was in het daadwerkelijke succes.
Na de middelbare school begon ik me te concentreren op alleen maar positieve gedachten over mijn wedstrijden. Ik zou me voorstellen dat ik mijn doelen herhaaldelijk zou bereiken, en zou me de hele wedstrijd van begin tot eind tot in de kleinste details voorstellen. Als ik ooit twijfel zou laten binnensluipen, zou ik het hele proces opnieuw beginnen en het herhalen totdat ik alleen maar succes zag.
Dit proces van het voorstellen van succes vergrootte mijn zelfvertrouwen, kalmeerde mijn angsten en verminderde mijn angst om te concurreren door me een sterk gevoel van controle te geven. Dit was het begin van een proces dat na veel tijd en moeite uiteindelijk leidde tot de ontwikkeling van een extreem hoog niveau van zelfvertrouwen in de competitie.
Ik bleef leren over het beheersen van mijn psychische toestand terwijl ik bij het Korps Mariniers zat. Een belangrijke techniek was het leren beheersen van mijn nervositeit door de nerveuze energie om te zetten in agressie, wat mentaal een enorme stap voor me was.
Daarvoor was ik vaak te aardig tijdens wedstrijden en miste ik een echt 'killer instinct', maar tegen de tijd dat de bootcamp voorbij was, had ik geleerd hoe ik mijn 'donkere kant' naar believen naar voren kon brengen en in mijn voordeel kon gebruiken.
Ik heb geleerd hoe ik nerveuze energie kan kanaliseren in agressie en woede, en hoe ik deze kan concentreren en beheersen. Ik bleef deze vaardigheid de volgende vier jaar bij de mariniers aanscherpen, en bereikte uiteindelijk het punt waarop ik mezelf in een berserker kon veranderen door een mentale schakelaar om te zetten.
Hoewel dit goed werkte voor dingen die een korte uitbarsting van agressie vereisten, was het helaas niet effectief voor wedstrijden die de hele dag duren, zoals een powerlifting-bijeenkomst. Tijdens vroege powerlifting-wedstrijden was ik vaak emotioneel en fysiek uitgeput omdat ik te lang opgekrikt was tegen de tijd dat deadlifts rondreden. Ik begon toen te leren hoe ik mezelf kon ontspannen en kalmeren om mijn energie te sparen tijdens wedstrijden.
Om mezelf te ontspannen, oefende ik om mijn geest naar een kalmerende plek te brengen. Na verloop van tijd leerde ik alles wat er om me heen gebeurde te blokkeren en concentreerde ik me gewoon op het psychologisch 'ergens anders' zijn.
Ik heb altijd gevonden dat water erg rustgevend was, dus ik stelde me voor dat ik in de buurt van meren, rivieren en oceanen was om mijn geest te ontspannen. Ik concentreerde me op het horen van de golven, het ruiken van de geur van het water en het voelen van de nattigheid ervan. Na verloop van tijd was ik in staat om het punt te bereiken waarop de sensaties heel echt werden, en hoe levensechter je de beelden kunt maken, hoe ontspannender ze zullen zijn.
Veel atleten hebben moeite om te ontspannen in de weken en dagen voorafgaand aan grote wedstrijden. De technieken en strategieën om met dit soort angst om te gaan, moeten verschillen van wat er voor kortere perioden wordt gebruikt, zoals op wedstrijddagen.
Als je tijd over hebt, is het vaak moeilijk om niet geobsedeerd te raken door een aanstaande wedstrijd, vooral als het iets heel belangrijks voor je is. Veel atleten zullen onophoudelijk aan een aanstaande gebeurtenis denken, wat niet alleen psychologisch uitputtend is, maar ook het vermogen van de atleet om goed te slapen beïnvloedt.
Voor dit scenario is het vaak effectiever om deel te nemen aan een vorm van psychologisch escapisme. Nu heb ik het niet over enige vorm van medicinale therapie, of het nu op recept is of anderszins. Deze aanpak lost niet alleen je echte probleem niet op, het heeft ook veel inherente nadelen, waarvan afhankelijkheid en verslaving de ernstigste zijn.
Ik hou niet van iets dat mijn psychische toestand chemisch verandert, of het nu voor ontspanning of stimulatie is. Dit zijn beide mentale toestanden die je jezelf kunt trainen om naar believen binnen te komen.
De vorm van escapisme waar ik het over heb, is gewoon iets waarvoor je geest zich ergens anders moet concentreren en je kunt ontspannen. Boeken lezen en films kijken zijn twee vormen van escapisme die ik effectief heb gebruikt; Andere technieken die kunnen werken, zijn het beoefenen van een favoriete hobby of tijd doorbrengen met vrienden die gemeenschappelijke interesses delen anders dan concurreren.
Wat je doet is echt niet belangrijk, zolang het maar iets is dat je bezighoudt en je ervan weerhoudt geobsedeerd te raken door je aanstaande concurrentie.
Na verloop van tijd verbeterde ik me in ontspannen wanneer ik moest rusten, en toen ik in staat was om een schakelaar om te zetten en mijn agressieve kant los te laten als het tijd was om ten strijde te trekken. Mijn psychologische vaardigheden zijn sindsdien geëvolueerd tot waar ik nu mijn best doe als ik onder de meeste druk sta - een schril contrast met hoe ik begon, toen ik als een goedkope tuinstoel zou vouwen als er druk was.
Als je me backstage had kunnen zien in de opwarmruimte tijdens een grote bijeenkomst zoals de Arnold Classic, zou je me hebben zien lachen en grappen maken tussen de pogingen door alsof ik niets ter wereld had om me zorgen over te maken. Maar toen de tijd om te tillen dichterbij kwam, zouden de dingen veranderen.
Ik zou beginnen met aandachtig te focussen op de aanstaande taak, wat ik moest doen en waarom ik wist dat ik succesvol zou zijn. Ik visualiseerde elk detail in mijn hoofd van begin tot eind - en als de tijd daar was, zou ik die schakelaar omdraaien en de woede loslaten.
Het kostte me vele jaren om deze vaardigheid onder de knie te krijgen, maar het is waarschijnlijk een van de grootste factoren om succesvol te kunnen concurreren op de grootste podia.
Samenvattend zijn hier de strategieën die ik met succes heb gebruikt:
Dit zijn de belangrijkste technieken die ik heb gebruikt om de mentale toestand te bereiken die me in staat stelt om op verzoek op mijn absolute fysieke piek te presteren. Hoewel het beheersen van je geest misschien ontmoedigend of zelfs onmogelijk klinkt, is het vrij eenvoudig als je eenmaal accepteert dat je je geest kunt trainen om sterker te worden, net zoals je je spieren kunt trainen.
En net als het opbouwen van spierkracht, kost het tijd en moeite, maar de resultaten zijn het zeker waard.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.