| Wil je weten hoe je een powerlifter kunt worden? Geloof me, er is
geen "Powerlifting for Dummies" -boek bij uw plaatselijke Wal-mart. Wezen
een powerlifter is een vreemde mix van mystiek, gedrevenheid, kracht en een
beetje gek. Om er een te zijn, moet je het graag willen; moet
wil het zo graag dat je bereid bent jaren te besteden aan het nastreven ervan.
Toch, hoe ruw het ook is, degenen die zijn geïndoctrineerd in zijn vreemde
wereld gaat zelden weg.
Dit is deel 1 van een verhaal over de reis van één man
in de cultus van powerlifting.
Jonathan onder de reuzen
Toen Jonathan de lobby van het hotel binnenliep, bevond hij zich tussen reuzen.
Grote mannen liepen door de kamer, ze zagen er allemaal uit alsof ze opgetild waren
keien voor de kost. Wat was hier aan de hand?? Een soort professional
worstelen evenement? Een castingoproep voor een gladiatoren- of barbaarse film? Jonathan
had nog nooit zoiets gezien.
Hij was naar het hotel gekomen om een vriend te ontmoeten voor de lunch, maar omdat ze allemaal aten
hij kon doen was naar deze krachtig uitziende leviathans staren. Eindelijk, hij
vroeg de ober wat er aan de hand was.
'Powerlifters,' zei de ober. 'En het eten raakt op."
Na de lunch liep Jonathan het restaurant uit en merkte hij commotie op
afkomstig uit de grote balzaal van het hotel. Hij gluurde door de deur en zag het
honderden mensen juichen deze reuzen toe. Hij betaalde het inschrijfgeld en
vond een plek achter in de kamer om te kijken hoe hij dacht dat heette
het "deadlift-evenement."
Lifter na lifter naderde de bar met een krankzinnige blik van intensiteit
en trekken met zijn grootste inspanning. Elke trek zou eindigen met de lifter
ofwel het maken van het gewicht of het missen, maar hoe dan ook, ze hadden allemaal een
blik van trots en prestatie.
Jonathan wist niet echt wat er hier aan de hand was. Hij was er nooit geweest
een powerlifting ontmoeting eerder. Hij wist maar één ding: dit was het coolste ding
hij had ooit gezien.
Tom krijgt zijn totaal
"Voor de laatste deadlift van de dag hebben we een wereldrecordpoging,"
kondigde de luidspreker aan. Tom liep naar de bar. Hij had zijn hele lichaam getraind
leven voor dit moment. Met een gewicht van een gescheurde 275 pond, was Tom klaar
gaan.
Met een gecontroleerde woede op zijn gezicht liep hij naar de bar en
begon te trekken met alles wat hij had. De bar verliet langzaam de grond als
de menigte kwam allemaal overeind, sommigen stonden op stoelen, sommigen stonden
op het eiland, allemaal juichend zo hard als ze konden. Voor Jonathan, de scène
was onwerkelijk.
Tom bleef maar trekken. De spanning in zijn rug en handen was waanzinnig, maar hij
wist dat als hij er gewoon bij bleef, de lift van hem zou zijn. Seconden later hij
stond met de bar op slot en hoorde de hoofdfunctionaris "naar beneden" zeggen."
Pas toen de bar de grond raakte, merkte hij het gebrul van de
menigte. De lift was van hem; de dag was zijn. Dit, dacht hij, is
waar het allemaal over gaat.
Toen de ontmoeting voorbij was, gingen de lifters terug naar de warming-up
ruimte om verhalen uit te wisselen over de veldslagen van die dag. Sommigen waren enthousiast over
hun nieuwe records; andere waren teleurgesteld maar waren al bezig met het plannen van hun
volgende trainingscycli. Ze hadden allemaal talloze uren in de sportschool gestoken
dit en wilden het zo ver mogelijk uitbreiden.
Tom zat in een kring van stoelen met vrienden en trainingspartners. Dit
was Tom's dag. Hij had een record squat, bench en deadlift geslagen -
het grootste totaal van zijn leven. Alle pijn, verwondingen, offers en
trainingsuren leken het eindelijk waard.
"Wat is het volgende?”Vroeg een van Toms trainingspartners.
Tom hoefde niet na te denken over zijn antwoord. 'Het is terug in de sportschool
maandag. Ik weet dat er meer in mij over is.”Dit is wat hij na elke keer zei
ontmoeten, welke top powerlifters altijd zeggen. Voor hen tevredenheid
is geen optie. Als je tevreden bent, raak je verouderd.
De beslissing
Jonathon kon niet geloven wat hij voelde. Halverwege de reus
lift, hij was op zijn stoel gaan zitten en schreeuwde aanmoediging naar een
man die hij nog nooit had ontmoet.
Toen de gebeurtenis voorbij was, wist hij één ding zeker: hij moest worden
een deel hiervan.
Jonathon was nooit een atleet op de middelbare school en had niets gedaan
fitness gerelateerd sinds hij een jaar geleden afstudeerde van de universiteit. Hij werkte
af en toe op de universiteit, maar niets met enige structuur of consistentie.
Op zijn best was hij ongeveer 185 pond op 5'11 ”met een persoonlijk record
pers van ongeveer 250, maar dat was jaren geleden. Hij hield van wat hij zojuist had gezien
maar had geen idee waar ze moesten beginnen. Op dat moment nam hij een beslissing: hij had
om met de reus te praten.
Terwijl hij naar de achterkamer liep, had hij geen idee wat hij zou zeggen. Wat
zouden deze enorme mannen tegen hem zeggen? Zouden ze lachen en hem eruit schoppen?
de Kamer? Zouden ze hem uitlachen?? Jonathan wist het niet, maar hij had het wel
proberen.
Hij vond Tom zijn tas aan het inpakken. Aarzelend vroeg Jonathan: 'Excuseer
mij, maar hoe raak je betrokken bij de sport van powerlifting?"
Tom en de andere lifters draaiden zich om en keken hem aan. Jonathan kon het niet helpen
maar voel dat hij werd opgemeten.
'Hoe serieus ben je?'Vroeg Tom.
'Best serieus, denk ik,' zei Jonathan. 'Dat was, nou ja, het beste
wat ik ooit heb gezien.'Hij wachtte tot de reuzen hem zouden uitlachen. Ze
niet.
Tom haalde een vel papier tevoorschijn en krabbelde er wat aantekeningen op. Zweet was
rende nog steeds van zijn kale hoofd terwijl hij Jonathan het papier overhandigde. "Ontmoeten
ons hier maandag om 5:00 uur." hij zei. 'Dit is mijn sportschool."
Zwijg en spot
Jonathan kon zondagavond helemaal niet slapen in afwachting van de maandagtraining
sessie. Hij zou nu een powerlifter worden. De tijd kon niet snel genoeg gaan
Maandag, maar 05.00 uur rolde eindelijk rond. Hij was ontslagen om eindelijk te zijn
lid worden van een sportschool.
Terwijl hij door de commerciële ontwikkelingen reed, bleef hij zoeken
het neonreclame voor Tom's sportschool. De bedrijven veranderden al snel in woningen
buurten en hij begon zich af te vragen waarom Tom hem zou vragen hem op te halen
bij hem thuis. Hij reed Toms oprit op en toeterde.
Na een paar minuten begon hij zich af te vragen of Tom thuis was. Toen begon het te dagen
op hem dat hij misschien was weggeblazen en op een soort wilde gans was gestuurd
jacht.
Bij een laatste poging stapte Jonathan uit de auto om aan te bellen.
Terwijl hij naar het huis liep, hoorde hij luide metalmuziek uit de
garage. Tom moet aan zijn auto werken of zoiets, dacht Jonathan.
Toen hij door de deur liep, kon hij niet geloven wat hij zag. Dit
was de sportschool van Tom. Hij had geen idee wat de uitrusting was, maar die was er wel
niets zoals hij op de universiteit gebruikte.
'Hé, we dachten dat je niet zou komen!"Tom schreeuwde boven de
muziek-. Er waren ongeveer zeven mannen samengepakt rond een stroomrek. Zij waren
een vreemde beweging maken in het rek met een soort dooierstaaf opgehangen
door kettingen. "Nog een rep!'riep Tom als het gezicht van de lifter
werd bietenrood onder de spanning.
Jonathan kon niet geloven hoe geweldig dit was. De bar was geladen met
meer gewicht dan hij ooit had gezien. Deze jongens waren waanzinnig sterk en hij kon het niet
wacht om een van hen te worden. Hij liep naar Tom toe en vroeg wat hij moest doen
Doen.
'Het is jouw taak vandaag om je mond te zien en te houden,' zei Tom.
Jonathan bracht de rest van de dag door met het laden van de bar voor de rest
lifters. Dit was nog steeds een van de beste dagen van zijn leven. Wanneer de sessie
was voorbij, Jonathan was onder de indruk. Deze plek was hardcore, deze jongens waren
hardcore en de gewichten waren zeker hardcore. Toen de laatste lifter
was gedaan Jonathan was klaar om te leren hoe hij sterk moest zijn. Met weinig gesprek
alle lifters pakten de spullen in en vertrokken. Jonathan bleef achter met Tom
en vroeg opnieuw wat hij moest doen.
"Ga naar huis," antwoordde Tom. 'Kom woensdag maar terug."
Jonathan wist instinctief dat hij geen ruzie moest maken. Hij reed nog steeds opgewonden naar huis
over de gebeurtenissen van de dag, maar vroeg zich af waarom hij niet trainde. Nog twee weken
passeerde en Jonathan had nog steeds geen gewicht aangeraakt. Hij had het een paar keer gevraagd
wat hij moest doen en de lifters bleven hem vertellen dat hij moest zwijgen en spotten.
Hij begon zich af te vragen of hij alleen was binnengebracht om de gewichten te laden. Maar
hij was nog steeds opgewonden om daar te zijn en had een geweldige tijd. De gewichten
deze jongens waren in beweging waren onwerkelijk! Het was een voorrecht om daar te zijn.
De laatste keer dat hij Tom vroeg wanneer hij kon tillen, vertelde Tom hem ronduit
dat hij er niet klaar voor was. Jonathan was een beetje achteruit. Hij wilde het echt
wees een powerlifter en alles wat hij deed was spotten. Dit ging zo door
voor nog een week. Hij verveelde zich nu uit zijn schedel. Terwijl hij in stilte zat
aan het einde van een van hun bench-sessies liep Tom naar hem toe en zei: 'Nu
je bent klaar."
"Waarom nu?'Vroeg Jonathon.
Tom legde uit dat toen hij binnenkwam hij onder de indruk was van de lifters in de
groep en dat je nooit kunt worden waar je ontzag voor hebt.
'Het is oké om als kind idolen te hebben,' zei Tom, 'maar als je groot bent, ben je
moet worden waar je van droomt."
Toen zei hij iets dat Jonathan de rest van zijn leven zou onthouden.
"We weten wat we voor u kunnen doen; wat we echt willen weten is,
wat kan u voor ons doen?"
Jonathan begreep het. Ze hadden al alle spotters die ze nodig hadden. Wat
ze wilden echt lifters zijn. Jonathan stond op het punt er een te worden.
Bullet Proof worden
Maandag rolde rond en uit de ervaring van de afgelopen weken dacht Jonathan
uit dit was een onderlichaam, zware dag. Terwijl hij naar de sportschool reed, vroeg hij zich af
wat ze hem vandaag zouden laten doen. Hij kwam vroeg om half vier aan en vond
een paar van de jongens waren er al. Sommigen van hen deden extra buikspieren
bewegingen, sommigen sleepten een slee en anderen strekten zich uit. De
een ding dat opviel, is dat ze allemaal iets anders deden.
Hij zou Tom hierover moeten vragen.
Tom was er eindelijk en ze waren het er allemaal over eens om een soort goedemorgen te doen
beweging. Jonathan had geen idee wat dit was, maar hij speelde overal voor.
Een paar jongens legden de stang op hun rug en begonnen voorover te buigen
bij de taille. Hij dacht dat dit vrij eenvoudig was en nam zijn plaats in de
rij. Toen hij naar de bar liep, vroeg Tom: 'Wat zijn er verdomme
je doet?"
'Goedemorgen,' zei Tom.
'Nee,' zei Tom, 'dat ben je niet. Je bent er niet klaar voor. Kom met mij mee."
Ze liepen terug naar buiten en Jonathan kreeg een loodgordel vast
een slee met een paar borden erop. 'Sleep dit tien keer naar beneden
naar de boom en terug, en kom me dan halen, 'zei Tom.
Hoewel hij echt wilde trainen zoals de andere jongens, was hij dat tenminste niet
spotten en laden van de bar. Na een paar trips kon hij zijn benen voelen
moe worden en het werd steeds moeilijker om te ademen. Hij zou het doen
een set, rust, doe dan nog een. Hij kon de intensiteit van de sessie horen
ging binnen en wenste dat hij er deel van uitmaakte. Nadat hij klaar was, ging hij
terug naar de sportschool.
De jongens waren nu in hun topsets en hij liep naar Tom toe en vroeg het
wat nu te doen. Tom zei dat hij moest spotten en dat hij achter hen aan zou komen
afgewerkt. Jonathan besteedde de volgende tien minuten aan het kijken naar de jongens
blazen hun hoofden eraf onder de spanning van de goede ochtenden. Vroeg Jonathon
Tom waarom hij weer aan het spotten was. "Iedereen plekken met de grote gewichten, "
Antwoordde Tom. 'Dit hoort bij je werk. Niemand staat boven spotten en coachen
hier!"
Toen de beweging voorbij was, gingen de jongens uit elkaar en begonnen ze anders te doen
opdrachten. Opnieuw vroeg hij zich af waarom ze allemaal verschillende dingen deden. Jonathan
werd verteld om vijf sets te doen van iets dat reverse hypers wordt genoemd. Hij was gepositioneerd
op een bankje met een riem om zijn enkels. Hij begon te zwaaien
het gewicht omhoog en kreeg te horen dat hij bovenaan zo hard mogelijk moest buigen. Hij
kon helemaal niet veel gewicht gebruiken. De andere jongens gebruikten ongeveer 500
pond, maar alles wat hij kon gebruiken was 50. Toen hij klaar was, voelde hij zijn onderrug
vastgebonden in knopen.
Vervolgens deed hij incline sit-ups en straight leg raises. Hij deed vijf sets
van elk met coaching afkomstig van veel verschillende lifters. Hij werd onderwezen
hoe hij zijn buikspieren moet buigen en aanspannen. Af en toe kwamen ze langs
en duwden hun vingers in zijn buikspieren om er zeker van te zijn dat ze werden vastgehouden
krap.
De laatste beweging die hem werd gevraagd, was 'band good ochtenden'."
Hiervoor stond hij op een grote rubberen band, plaatste het andere uiteinde om de
achterkant van zijn vallen, voorovergebogen in het middel en toen opstond. Hij kreeg te horen
om te proberen de beweging in zijn onderrug en hamstrings te voelen. Hij zou
voel het goed.
"Crap" werk
Hoewel hij dacht dat hij pijn zou doen, voelde hij zich eigenlijk best goed. Hij kon het niet
wacht op de zware bankdruksessie van woensdag. Toen hij bij de
sportschool kreeg hij nogmaals te horen dat hij tien keer op de slee moest rijden. Toen hij kwam
terug in de jongens waren bezig met een bankdrukbeweging waar ze zouden zakken
de balk omlaag naar een paar planken en druk weer omhoog. Hij kon niet wachten
om dit een kans te geven, want hij wist zeker dat hij een behoorlijk gewicht aankon.
Tot zijn verbazing kreeg hij te horen dat hij weer goede ochtenden en buikspieren moest doen. Wanneer
hij was hiermee klaar, hij kreeg te horen dat hij 100 push-ups moest doen en ze ook moest doen
in zoveel sets als nodig is. Hij moest een goede vorm gebruiken en met de zijne
handen op een paar hex-dumbbells. Zijn greepbreedte moest in de
dezelfde positie waarin hij uiteindelijk zou bankieren.
Dit werd opgevolgd met wat werk voor de rotatormanchet en achterste schouders.
Jonathan kreeg te horen dat dit zijn training zou zijn voor de komende maand en
dat hij moest proberen om meer gewicht en / of herhalingen te doen tijdens elke trainingssessie
daarna.
Twee weken gingen voorbij en hij was klaar om de andere bewegingen uit te voeren
jongens waren aan het doen. Tom wilde niet toegeven. De jongen moest zich aan het plan houden.
Opnieuw raakte hij gefrustreerd door dit trainingsplan en begon
om me af te vragen of deze jongens echt wisten wat ze aan het doen waren. Hij wist het al
dat geen van hen hetzelfde deed. Ten slotte vroeg hij Tom waarom hij dat had gedaan
om al het "onzin" werk te doen en waarom niemand anders het deed.
Hij wilde een powerlifter worden en het enige wat hij deed waren 'sissy'-bewegingen.
'Je ziet Jim daarginds?'Zei Tom. “Jim heeft zwakke bilspieren en is dat ook
extra werk voor hen doen. Dit is wat hij moet doen om zijn deadlift te krijgen
omhoog gaan. Je ziet Matt daarginds? Matt doet extra werk aan de onderrug.
Hij moet zijn rug sterker maken om de lat in een betere positie te houden
wanneer hij hurkt. En Mike daarginds? Mike doet extra buikwerk om te helpen
met zijn overdracht van kracht uit het gat wanneer hij hurkt. U
conditioneringswerk moet doen om het werk aan te kunnen, zullen we u vragen
om later te doen. U zult nooit 100% blessurevrij zijn, maar u kunt maar beter voorbereid zijn
om de spanning aan te kunnen."
Techniek, techniek, techniek
Het was zes weken geleden sinds Jonathans eerste conditioneringssessie en
hij stond te popelen om met 'echte powerlifting' te beginnen."Dit was de dag
hij had gewacht.
Toen hij de sportschool binnenliep, zag hij dat de jongens het rek aan het opzetten waren
doe een hoge doos, Manta Ray-squats. Jonathan was klaar om naar het rek te lopen
toen hij werd tegengehouden door Mark. Mark was een van de beste krakers
in de sportschool en trok hem apart om hem te laten weten dat hij dat niet zou zijn
doe vandaag box squats. Vandaag zou hij correct hurken en hurken.
Mark nam Jonathan apart en legde eerst uit hoe je een kraakpand doet met perfect
het formulier; vervolgens keken ze naar een paar Westside-video's met details over de kraakvorm. Mark
legde toen uit dat Jonathan eerst moest leren hurken om volledig te leren hurken
begrijpen de kraakpand. Dit wordt bereikt door de kraakpand te horen
uitgelegd, dan het op de juiste manier zien doen, en het dan zo vaak doen
wordt automatisch.
Jonathan kreeg een bezemsteel en kreeg de instructies: 1. Zet de bar erop
het midden van je rug. 2. Knijp in je handen
op de bar zo hard als je kunt. 3. Trek aan je schouder
messen tegen elkaar en zorg ervoor dat uw bovenrug strak is. 4. Trek je hoofd omhoog
en drijf het terug in je vallen. 5. Sta achter je
voeten wijd uit. 6. Duw je voeten naar buiten
aan de zijkanten van je schoenen. 7. Forceer je knieën
naar de zijkant. 8. Boog je lager
zo hard als je kunt terug. 9. Houd je buikspieren strak. Er waren nog een paar stappen, maar Jonathan kon zich alleen maar herinneren dat hij deed
rep na rep terwijl Mark naar hem blafte om achterover te hurken en op de bank te gaan zitten.
"Hurk achterover?'zei hij,' ik ben al moe!"
"Kijk, man," zei Mark, "je zult nooit 100% hurken; niemand van ons doet dat. De
De sleutel is om zo dichtbij mogelijk te komen. Op dit moment sta je op 0% en ben je pis
kont zwak. Hurk nu!"
Rep na rep werkten ze aan het formulier. Jonathan moet 300 herhalingen hebben gedaan
die dag en vond zijn weg naar het gebruik van een 45-pond bar. Het gewicht
was geen probleem, maar Mark zou hem niet meer laten gebruiken zolang zijn vorm
was ondermaats. Na wat leek op 45 minuten hurken, kreeg hij te horen
om naar reverse hypers en ab work te gaan, en eindig dan met de slee voor
een paar uitstapjes.
Tegen die tijd was Jonathan erg gesteld op de slee en vroeg hij of hij dat mocht doen
meer doen. Vanuit de hoek van de sportschool riep Bob: "Oh nee! Niet een andere
Dhr. GPP!Tom trok Jonathan opzij en legde die GPP uit,
Algemene fysieke paraatheid is erg belangrijk, maar je doet niet mee aan wedstrijden
in GPP. Wat Jonathan echt nodig had, was optimale conditionering voor powerlifting
en al het teveel daarover is zinloos.
Rond deze tijd werd er op de deur geklopt. Tom nam op en draaide zich om
rond met een enorme grijns op zijn gezicht. Het leek erop dat Tom een nieuw stuk had besteld
van apparatuur en het was hier! Dit was niet zomaar een apparaat
maar een glute ham raise - niet alleen een GHR, maar het beste wat je kunt krijgen: a
professionele GHR van Elite Fitness Systems. Voor de rest van de sessie
ze deden allemaal brede stand GHR's, nauwe stand GHR's, ab
werk en al het andere dat ze konden bedenken.
Het ging echter gewoon door voor Jonathan. Hij moest hier bij blijven
plan totdat hij het goedkeurende knikje van de rest van de jongens kreeg. Hij keek
video's en werkte aan zijn formulier wanneer hij maar de tijd kon vinden. Hij deed zelfs
filmde zijn sessies om te vergelijken met de vorm van de jongens op de banden.
Na zijn vormwerk kreeg hij te horen dat hij samen met een aantal van de
andere jongens en wen aan de vele aanvullende en aanvullende bewegingen
ze gebruikten. Hij begon nu te voelen dat zijn lichaam sterker werd
en merkte dat hij al 15 pond was aangekomen. Eindelijk begon hij te worden
een powerlifter, maar hij wist dat hij nog een lange weg te gaan had.
"The Education of a Powerlifter" zal hierna worden voortgezet
week.
Bezoek Elite voor meer informatie en producten van Dave Tate
Fitness Systems op www.eliteFTS.com. | 
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.